تحلیل جامع دیجی بایت در بازار ارزهای دیجیتال

دیجی بایت (Digibyte) از سال ۲۰۱۴ آغاز به کار کرده و جز دسته ارز های دیجیتال و ارز های رمزپایه است که از نظر سهم بازار جایگاه سی و پنجم را داراست. مانند ارز دیجیتال بایت کوین، تمرکز این سکه نیز هم بر روی امنیت، نامتمرکز بودن و سرعت کار است.

به گزارش کافه سیلور، دیجی بایت یک شبکه بلاک چین کامل و مبتنی بر سه لایه متفاوت است. در بالاترین لایه، قراردادهای هوشمند، اپلیکیشن‌های غیر متمرکز و توکن‌های قابل تنظیم قرار دارند. لایه میانی یک دفتر کل عمومی است که ارز DGB روی آن فعالیت می‌کند و بستر پایه این شبکه است. در نهایت زیرساخت کل شبکه شامل گره‌ها، کلاینت‌ها و ارتباط بین آن‌ها در لایه زیرین قرار دارد.

این پلت فرم دارای ویژگی های اضافی است که کاربران را قادر می سازد دارایی صادر کنند، برنامه ها را راه اندازی کنند و از هویت های دیجیتال استفاده کنند. علاوه بر این، پروتکل آن برای استفاده از چندین الگوریتم استخراج و اعمال یک سیاست پولی با حداکثر عرضه 21 میلیارد سکه DGB ساخته شده است.

کاربران DigiByte جنبه های دیگر شبکه های رمزنگاری رقیب را پیدا می کنند. به عنوان مثال رمز ارز DigiByte ، DGB، برای پرداخت هزینه به کسانی که به کار شبکه کمک می کنند، استفاده می شود و همچنین برای تسهیل پرداخت ها و تأمین قرارداد های هوشمند آن در نظر گرفته شده است.

برای فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال و موفقیت در آن، باید تحلیلی جامع از آنها براساس آشنایی با اصطلاحات اولیه، راه‌ و روش‌های خرید و فروش و نکات ضروری مورد نیاز برای کسب سود را داشته باشید.

معرفی و تاریخچه ارز دیجیتال دیجی بایت

دیجی بایت (DigiByte) با واحد اختصاری DGB، یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز و یک شبکه مبتنی بر بلاک چین است که با هدف امنیت، کاربرد به عنوان پول و یک روش پرداخت سریع و ارزان توسعه یافته است. این ارز دیجیتال جزو معدود ارزهای دیجیتال قدیمی است که همچنان بر سرزبان‌هاست و طرفداران خاص خود را دارد. کار توسعه این ارز دیجیتال از سال ۲۰۱۴ آغاز شده است.

جرد تیت (Jared Tate) خالق و بنیان‌گذار ارز دیجیتال دیجی بایت است که از سال 2013 تا اوایل سال 2020 به عنوان مدیر پروژه فعالیت می‌کرد. در می 2020 وی با انتقاد شدید از فرهنگ حاکم بر فضای ارزهای دیجیتال، از فعالیت در پروژه Digibyte کنار کشید.

حامیان دیجی بایت از این ارز دیجیتال به عنوان غولی یاد می‌کنند که هنوز بیدار نشده است. بر اساس گفته‌های طرفداران دیجی بایت، این ارز دیجیتال از پیشرفته‌ترین فناوری در حوزه رمزنگاری استفاده می‌کند، از سریع‌ترین شبکه برخوردار است، مقیاس‌پذیری (ظرفیت تایید تراکنش‌ها) در آن بالاست و امنیتش نیز از دیگر ارزهای بزرگ بیشتر است.

اگر بخواهیم چهار تاریخ مهم درباره پروژه دیجی بایت ذکر کنیم، به تاریخ‌های زیر می‌رسیم:

• ژانویه 2014: راه‌اندازی شبکه بلاک چین دیجی بایت
• آوریل 2017: فعال شدن سگویت در دیجی بایت به عنوان اولین آلت کوین که از این قابلیت استفاده می‌کند.
• می 2019: راه‌اندازی DigiAssets
• می 2020: جدایی جرد تیت از پروژه Digibyte

افراد جامعه دیجی بایت معتقدند که فناوری برتر این شبکه در سال‌های آینده گوی سبقت را از بیت کوین، لایت کوین و دیگر پول‌های دیجیتال می‌رباید. آن‌ها ادعا می‌کنند این شبکه بیش از ۱۰۰ هزار نود (Node) در سرتاسر دنیا دارد و جامعه استفاده‌کنندگان آن به شدت به این ارز وفادارند. البته اینکه این ارز دیجیتال بیش از ۱۰۰ هزار نود دارد، تاکنون اثبات نشده است. نود به کامپیوتری گفته می‌شود که مستقیم به شبکه متصل است و کل بلاک چین را دانلود کرده است.

مانند ارز دیجیتال بایت کوین، تمرکز این سکه نیز هم بر روی امنیت، نامتمرکز بودن و سرعت کار است. این ارز از سال ۲۰۱۴ آغاز به کار کرده اما جدای از عمر آن و گذشت چند سال، این سکه هنوز ناشناخته است.

در روی دیگر سکه مسئله پذیرش دیجی بایت قرار دارد که در سال‌های اخیر به کندی پیش می‌رود. در حال حاضر و در مقایسه به دیگر رقبا، پذیرش این ارز دیجیتال به عنوان یکی از نقاط ضعف آن شناخته می‌شود. در وب‌سایت دیجی بایت اطلاعات کمی از مسائل فنی و نحوه عملکرد شبکه ذکر شده است و تمرکز اصلی بر روی کپی‌برداری از شیوه‌های بازاریابی و کلماتی است که نظر کاربر را به خود جلب می‌کند. هنگامی که دستاوردهای دیجی‌ بایت و برنامه‌های آنها برای آینده را مطالعه کنید، خواهید فهمید که ایده‌های این شبکه تا چه حد جاه‌طلبانه و البته شاید تبلیغاتی است.

بر اساس ادعای دیجی بایت، بلاک چین‌هایی مانند بیت کوین و اتریوم به اندازه کافی امن و مقیاس‌پذیر نیستند. Digibyte مدعی است که شبکه این ارز بسیار سریع‌تر و امن‌تر از این بلاک چین‌ها است. این ارز طی 5 سال گذشته به خوبی ثابت کرد امنیت بالایی دارد و از مقیاس‌پذیری مناسبی بهره می‌برد.

ویژگی ممتاز بلاک چین ارز دیجیتال دیجی بایت استفاده از 5 الگوریتم برای استخراج است، این در حالی است که تقریبا اکثر بلاک چین‌ها دارای یک الگوریتم برای ماینینگ هستند. استفاده از 5 الگوریتم برای ماین کردن از متمرکز شدن ماینینگ جلوگیری می‌کند و دست اسیک ماینرها را از گرفتن اکثر قدرت ماینینگ و پردازش شبکه کوتاه می‌کند. نتیجه این امر، غیر متمرکز شدن شبکه و افزایش قابل توجه امنیت آن است.

شباهت‌ها و تفاوت‌های دیجی بایت با بیت کوین

دیجی بایت به دنبال این است که ارز دیجیتالی برای نیازهای روزمره و همه‌ی افراد جهان باشد. این بلاک چین را می‌توان یک انشعاب (فورک) از بیت کوین دانست. تیم توسعه‌دهندهٔ دیجی بایت با استفاده از کد و ساختار فنی بیت کوین، این ارز دیجیتال را توسعه دادند و سپس آرام آرام با به‌روزرسانی‌های مختلف شباهت آن را به بیت کوین کمتر و کمتر کردند.

یکی از شباهت‌های اساسی دیجی بایت با بیت کوین، ساختار تایید تراکنش‌های این ارز دیجیتال است. هر دو شبکه، از مدل تراکنش خروجی خرج نشده (UTXO) استفاده می‌کنند که در ادامه درباره‌ی آن توضیح می‌دهیم.

مثل بیت کوین، امنیت شبکه دیجی بایت هم از طریق فرایند ماینینگ یا همان مدل اجماع اثبات انجام کار (Proof of Work) تامین می‌شود و واحدهای DGB از طریق فرایند استخراج تولید می‌شوند.

بر خلاف بیت کوین که تعداد کل واحدهای آن ۲۱ میلیون واحد است، تعداد واحدهای دیجی بایت ۲۱ میلیارد واحد است که طی ۲۱ سال (تا سال ۲۰۳۵) همه‌ی آن‌ استخراج خواهد شد.

به گفته تیم دیجی بایت، علت تعداد بالای واحدهای این ارز دیجیتال، استفاده آسان‌تر از آن به عنوان روش پرداخت است. مثلا اگر قیمت یک قهوه ۳ دلار باشد، این ۳ دلار به بیت کوین می‌شود حدود ۰.۰۰۰۳ . اگر ما بخواهیم پول قهوه را با بیت کوین پرداخت کنیم، باید مقداری هم کارمزد بدهیم که هزینه تمام شده را افزایش می‌دهد. اما همین ۳ دلار می‌شود حدود ۵۳۳ واحد دیجی بایت که کارمزد انتقال آن بسیار کم‌تر خواهد بود. البته به گفتهٔ بسیاری از کارشناسان، این نمی‌تواند دلیل مناسبی برای افزایش واحدهای یک ارز دیجیتال باشد، چون بیت کوین هم به واحدهای کوچکتری به نام «ساتوشی» تقسیم می‌شود.

تفاوت‌های بیت کوین و دیجی بایت (منبع: وب‌سایت رسمی دیجی بایت)

زمان بلاک دیجی بایت در ابتدای راه‌اندازی ۶۰ ثانیه بود و به گفته‌ی تیم توسعه‌دهنده این شبکه می‌توانست در هر ثانیه ۱۴۰ تراکنش را پردازش کند. هر دو سال یکبار زمان بلاک نصف می‌شود و اکنون ۱۵ ثانیه است. ساخت سریع‌تر بلاک باعث می‌شود تا تراکنش‌ها سریع‌تر و سریع‌تر تایید بشوند. برنامه دیجی بایت این است که تا سال ۲۰۳۵ ظرفیت شبکه به ۲۸۰,۰۰۰ تراکنش در ثانیه برسد.

پاداش استخراج دیجی بایت، یعنی تعداد تولیدی آن در هر بلاک هم هر ماه ۱ درصد کاهش می‌یابد تا به گفته تیم سازنده عرضه آن کمتر شود و کمیابی‌اش افزایش یابد.

استخراج دیجی بایت همزمان با پنج الگوریتم مختلف انجام می‌شود. بیت کوین را فقط می‌توان با الگوریتم SHA-256 استخراج کرد اما در دیجی بایت همزمان می‌‌توان از الگوریتم‌های زیر برای ماینینگ بهره برد:

• SHA۲۵۶
• Scrypt
• Qubit
• odocrypt
• Skein

هر الگوریتم می‌تواند ۲۰ درصد از ظرفیت استخراج را داشته باشد. هدف این کار «عدم متمرکز شدن» و «عدم انحصاری شدن» ماینینگ عنوان شده است.

بر خلاف بیت کوین که سختی استخراج آن پس از ۲,۰۱۶ بلاک اصلاح می‌شود، در دیجی بایت بعد از هر بلاک سختی استخراج تنظیم می‌شود تا به گفته تیم توسعه‌دهنده، شاهد تعادل بیشتری در شبکه باشیم.

فورک‌ (به‌روزرسانی‌های) دیجی بایت

همانطور که گفتیم، دیجی بایت با استفاده از کد بیت کوین ساخته شد، اما برای رسیدن به اهدافش از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ به‌روزرسانی‌های زیادی روی آن اتفاق افتاد که در ادامه چند مورد از مهم‌ترین‌ به‌روزرسانی‌ها را بررسی می‌کنیم.

اولین فورک؛ فوریه ۲۰۱۴ – دیجی شیلد (DigiShield)

در بیت کوین تقریبا دو هفته طول می‌کشد تا سختی استخراج شبکه تنظیم شود. برای تعادل بیشتر دیجی بایت، در ابتدای سال ۲۰۱۴ فورک دیجی شیلد اجرا شد تا بعد از هر بلاک سختی استخراج تنظیم شود.

دومین فورک؛ سپتامبر ۲۰۱۴- مولتی آلگو (MultiAlgo)

با به‌روزرسانی دیجی‌ بایت تحت عنوان مولتی آلگو که در سپتامبر ۲۰۱۴ اتفاق افتاد، با هدف تمرکززدایی بیشتر در استخراج دیجی‌ بایت، امکان ماینینگ با پنج الگوریتم مختلف فراهم شد.

سومین فورک؛ دسامبر ۲۰۱۴- مولتی شیلد (MultiShield)

پس از مولتی آلگو، برای اینکه سختی استخراج روی هر پنج الگوریتم تنظیم شود، فورک مولتی شیلد اجرا شد.

چهارمین فورک؛ دسامبر ۲۰۱۵ – دیجی اسپید (DigiSpeed)

در دسامبر سال ۲۰۱۵، با هدف افزایش سرعت تراکنش‌ها، به‌روزرسانی دیجی اسپید ارائه شد که سایز بلاک را هر دو سال یکبار دو برابر می‌کند و این باعث می‌شود میزان ظرفیت شبکه برای تایید تراکنش‌ها هر دو سال یکبار دو برابر شود.

پیاده‌سازی سگویت در سال ۲۰۱۷

سگویت (Segwit) راهکاری برای افزایش سرعت تراکنش‌های یک بلاک چین است که امروزه بیت کوین به صورت گسترده از آن بهره می‌برد. دیجی بایت قبل از بیت کوین اولین بلاک چین مطرحی بود که سگویت را در آوریل ۲۰۱۷ پیاده‌سازی کرد.

افزودن لایه دیجی‌استس (DigiAssets) در سال ۲۰۱۹

در آوریل ۲۰۱۹، لایهٔ جدیدی به نام «دیجی‌استس» (به معنای دارایی‌های دیجیتال) به شبکه دیجی بایت اضافه شد که با آن کاربران می‌توانند توکن‌های دیجیتال و قراردادهای هوشمند ایجاد کنند.

کیف پول های دیجی بایت

برای دیجی بایت کیف پول‌های بسیار زیادی وجود دارد. برای مشاهده کیف پول‌ های معتبر دیجی بایت فقط کافی است به وب‌سایت رسمی دیجی بایت مراجعه کنید. کوینومی (Coinomi) – اکسودوس (Exodus) – تراست والت (TrustWallet) و اتمیک (Atomic) از بهترین کیف پول‌های دیجی بایت هستند. در بحث کیف پول‌های سخت‌افزاری که امنیت بالاتری دارند، ترزور (Trezor) و لجر (Ledger) از دیجی بایت پشتیبانی می‌کنند.

اولین والت DigiByte Core است که یک کلاینت فول نود محسوب می‌شود، به همین دلیل استفاده از این والت نیازمند داشتن فضای کافی روی سیستم به منظور دانلود کل بلاک چین این ارز دیجیتال است. همانطور که متوجه شدید، DigiByte Core یک کیف پول مخصوص دسکتاپ است و روی گوشی‌های هوشمند نصب نمی‌شود. این والت امن‌ترین کیف پول دیجی بایت است که روی سیستم‌عامل‌های ویندوز، مکینتاش و لینکوس اجرا می‌شود.

کیف پول بعدی، کیف پول رسمی موبایل این پول مجازی یعنی DGB Mobile است که یک کلاینت سبک محسوب می‌شود و استفاده از آن نیاز به فضای خاصی ندارد. این والت برای اتصال به شبکه، به یکی از گر‌ه‌های کامل متصل می‌شود. می‌توان آن را روی گوشی‌ها و تبلت‌های دارای سیستم عامل‌های اندروید و آی او اس نصب و اجرا کرد.

دو نرم افزار نام برده رسمی هستند و فقط از دیجی بایت پشتیبانی می‌کنند. استفاده از آن‌ها بیشتر به توسعه‌دهندگان و افرادی که به طور حرفه‌ای در شبکه Digibyte فعالیت می‌کنند، پیشنهاد می‌شود. اگر صرفا به دنبال کیف پولی برای نگهداری رمز ارز DGB بعد از خرید هستید، بهتر است از یک والت چند ارزی استفاده کنید. یک کیف پول این چنینی از تعداد زیادی کوین و توکن پشتیبانی می‌کند.

• کیف پول کوینومی (Coinomi): یکی از قوی‌ترین کیف پول‌های چندگانه ارزهای دیجیتال که از قابلیت‌های Segwit و Digi-ID پشتیبانی می‌کند و دارای صرافی داخلی است. این والت در ویندوز، مکینتاش، لینوکس، اندروید و آی او اس قابل اجراست.
• کیف پول اکسودوس (Exodus): اکسودوس یکی از قدیمی‌ترین کیف پول ‌های چندگانه ارز دیجیتال است که از صرافی داخلی نیز بهره می‌برد. این والت به طور کامل از دیجی بایت پشتیبانی می‌کند و روی ویندوز، مکینتاش، لینوکس، آی او اس و اندروید قابل اجراست.
• کیف پول اتمیک والت (Atomic Wallet): کیف پول اتمیک والت اخیرا پشتیبانی از ارز دیجیتال دیجی بایت DGB را آغاز کرده است و از یک صرافی داخلی بهره می‌برد. این والت روی ویندوز، مکینتاش، لینوکس، اندروید و آی او اس قابل اجراست.
• تراست والت (Trust Wallet): تراست والت محبوب‌ترین کیف پول موبایل است. این نرم افزار به شرکت بایننس، بزرگترین صرافی کریپتوکارنسی دنیا، تعلق دارد. برخلاف سه کیف پول قبلی، تراست والت فقط روی دستگاه‌های دارای سیستم عامل‌های اندروید و آی او اس قابل نصب است.

برای خرید تقره آنلاین به سایت کافه سیلور مراجعه کنید.